خطاب نتانیاهو در سازمان ملل: عملکرد تبلیغاتی یا شکست دیپلماتیک؟
September 27, 2025396 بازدیدهازمان مطالعه: 2 دقیقه
اندازه فونت:
16
در صحنه‌ای که انزوای فزاینده اسرائیل در عرصه بینالمللی را منعکس می‌کند، نخستوزیر بنیامین نتانیاهو در برابر سالن تقریباً خالی در مجمع عمومی سازمان ملل ایستاد، در سخنرانی که رسانه‌های اسرائیلی آن را "تکراری و خالی از هرگونه دیدگاه جدید" توصیف کردند.
خبرنگار اسرائیلی لیزا روزوفسکی از روزنامه هاآرتص، که این رویداد را از نیویورک پوشش داد، متوجه شد که سخنرانی به "حقه‌های تبلیغاتی" متنوعی متکی بود، از جمله بالا بردن نقشه‌ای که اسرائیل را در محاصره آنچه که او "دشمنان شکست‌خورده" نامید نشان می‌دهد، تا پخش سخنرانی در غزه از طریق بلندگوها و ارسال پیامهایی به زبان عبری به تلفن‌های فلسطینی‌ها. اما جنجالی‌ترین بخش "بارکد" نصب شده بر یقه کت او بود که به تصاویری از اجساد اسرائیلی‌هایی که در حملات 7 اکتبر کشته شده بودند، هدایت می‌کند.
غایب بزرگ در سخنرانی هرگونه دیدگاه سیاسی جدید بود. به جای ارائه ابتکارات صلح، نتانیاهو بار دیگر رد قاطع خود را نسبت به تأسیس یک دولت فلسطینی تکرار کرد و بدین ترتیب تغییرات اخیر بینالمللی که شاهد به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط ده‌ها کشور بود، نادیده گرفت. او همچنین به رهبران اروپایی که این دولت را به رسمیت شناختهاند، حمله کرد.
جالب است که نتانیاهو پیام واضحی به رئیس‌جمهور آمریکایی دونالد ترامپ ارسال کرد، زیرا او بیشتر به نقل از ژنرال‌های آمریکایی پرداخت و به منافع اطلاعاتی واشنگتن از همکاری با اسرائیل اشاره کرد. او حتی به حدی پیش رفت که ایران را به دو تلاش برای ترور ترامپ متهم کرد.
تحلیلگران بر این باورند که سخنرانی به دو مخاطب اصلی هدف‌گذاری شده است: پایگاه راستگرای اسرائیل که این صحنه‌ها را به مواد تبلیغاتی تبدیل خواهد کرد، و مخاطب آمریکایی که نتانیاهو سعی دارد حمایت او را با ترویج تصویر اسرائیل به عنوان یک متحد استراتژیک برای واشنگتن جلب کند.
به نظر می‌رسد سخنرانی استراتژی واضح نتانیاهو را فاش کرد: تمرکز بر بعد امنیتی و رسانه‌ای و کنار گذاشتن هرگونه تلاش جدی برای متقاعد کردن جامعه بینالمللی به کارآمدی رویکرد سیاسی خود. این موضوع نشاندهنده تغییر در سیاست اسرائیل به سمت وابستگی تقریباً کامل به حمایت آمریکایی است، در زمانی که انزوای دیپلماتیک اسرائیل در عرصه بینالمللی تقویت می‌شود.
این صحنه سؤالاتی را درباره آینده سیاست اسرائیل در غیاب دیدگاه سیاسی قادر به برخورد با تغییرات منطقه‌ای و بینالمللی و ادامه وابستگی به اتحاد آمریکایی به عنوان تنها گزینه در مواجهه با افزایش فشارهای بینالمللی مطرح می‌کند.
خبرنگار اسرائیلی لیزا روزوفسکی از روزنامه هاآرتص، که این رویداد را از نیویورک پوشش داد، متوجه شد که سخنرانی به "حقه‌های تبلیغاتی" متنوعی متکی بود، از جمله بالا بردن نقشه‌ای که اسرائیل را در محاصره آنچه که او "دشمنان شکست‌خورده" نامید نشان می‌دهد، تا پخش سخنرانی در غزه از طریق بلندگوها و ارسال پیامهایی به زبان عبری به تلفن‌های فلسطینی‌ها. اما جنجالی‌ترین بخش "بارکد" نصب شده بر یقه کت او بود که به تصاویری از اجساد اسرائیلی‌هایی که در حملات 7 اکتبر کشته شده بودند، هدایت می‌کند.
غایب بزرگ در سخنرانی هرگونه دیدگاه سیاسی جدید بود. به جای ارائه ابتکارات صلح، نتانیاهو بار دیگر رد قاطع خود را نسبت به تأسیس یک دولت فلسطینی تکرار کرد و بدین ترتیب تغییرات اخیر بینالمللی که شاهد به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط ده‌ها کشور بود، نادیده گرفت. او همچنین به رهبران اروپایی که این دولت را به رسمیت شناختهاند، حمله کرد.
جالب است که نتانیاهو پیام واضحی به رئیس‌جمهور آمریکایی دونالد ترامپ ارسال کرد، زیرا او بیشتر به نقل از ژنرال‌های آمریکایی پرداخت و به منافع اطلاعاتی واشنگتن از همکاری با اسرائیل اشاره کرد. او حتی به حدی پیش رفت که ایران را به دو تلاش برای ترور ترامپ متهم کرد.
تحلیلگران بر این باورند که سخنرانی به دو مخاطب اصلی هدف‌گذاری شده است: پایگاه راستگرای اسرائیل که این صحنه‌ها را به مواد تبلیغاتی تبدیل خواهد کرد، و مخاطب آمریکایی که نتانیاهو سعی دارد حمایت او را با ترویج تصویر اسرائیل به عنوان یک متحد استراتژیک برای واشنگتن جلب کند.
به نظر می‌رسد سخنرانی استراتژی واضح نتانیاهو را فاش کرد: تمرکز بر بعد امنیتی و رسانه‌ای و کنار گذاشتن هرگونه تلاش جدی برای متقاعد کردن جامعه بینالمللی به کارآمدی رویکرد سیاسی خود. این موضوع نشاندهنده تغییر در سیاست اسرائیل به سمت وابستگی تقریباً کامل به حمایت آمریکایی است، در زمانی که انزوای دیپلماتیک اسرائیل در عرصه بینالمللی تقویت می‌شود.
این صحنه سؤالاتی را درباره آینده سیاست اسرائیل در غیاب دیدگاه سیاسی قادر به برخورد با تغییرات منطقه‌ای و بینالمللی و ادامه وابستگی به اتحاد آمریکایی به عنوان تنها گزینه در مواجهه با افزایش فشارهای بینالمللی مطرح می‌کند.
