لبنان بین چکش آمریکایی و سندان اسرائیلی: ارتش کجا ایستاده است؟

دولت لبنان که در ماه اوت گذشته تصمیم به محدود کردن سلاح به دست دولت گرفته است، با یک چالش سهگانه مواجه است: فشارهای فزاینده آمریکایی، مخالفت گروههای مسلح با تصمیم خلع سلاح، و ادامه نقضهای اسرائیلی توافق آتشبس. این مثلث دشوار لبنان را در برابر یک آزمون واقعی برای حاکمیت ملی قرار میدهد.
از یک سو، ایالات متحده تأکید میکند که لبنان "هیچ کاری" در قبال خلع سلاح حزبالله انجام نداده است، در حالی که طرف لبنانی پاسخ میدهد که ارتش نگهبان مرزها به نفع اسرائیل نخواهد بود. این معادله، مشکل عمیقی در دیدگاههای بینالمللی و منطقهای درباره نقش ارتش لبنان را منعکس میکند.
نقضهای اسرائیلی توافق آتشبس، که طبق دادههای رسمی بیش از 4500 مورد تجاوز کرده است، بعد دیگری به بحران میافزاید. در حالی که لبنان به توافق طبق اظهارات بری پایبند است، اسرائیل به نقضهای خود ادامه میدهد و حضور خود را در تپههای اشغالی لبنانی گسترش میدهد.
تصمیم دولتی برای خلع سلاح به نظر میرسد بیشتر به یک بیانیه سیاسی شبیه است تا یک برنامه عملی قابل اجرا، بهویژه در شرایطی که اعتراضات واضحی از حزبالله و جنبش امل وجود دارد. این واقعیت ارتش لبنان را در موقعیتی بسیار حساس قرار میدهد، بین وظیفه اجرای تصمیمات دولت و ضرورت حفظ ثبات داخلی.
بزرگترین چالشی که لبنان امروز با آن مواجه است، چگونگی تعادل بین فشارهای بینالمللی و منافع ملی است، در زمانی که آثار جنگ اخیر هنوز در حافظه جمعی باقی مانده است. تصمیم خلع سلاح به توافق ملی بیشتری نیاز دارد تا به یک تصمیم دولتی، بهویژه در شرایط چالشهای امنیتی که هنوز وجود دارد.
معادله لبنانی همچنان پیچیده باقی میماند: حاکمیت ملی که باید محافظت شود، فشارهای بینالمللی که نمیتوان نادیده گرفت، و واقعیت سیاسی و امنیتی که به راهحلهای عملی نیاز دارد. موفقیت لبنان در خروج از این بنبست به توانایی همه طرفها در قرار دادن منافع ملی بالاتر از تمام ملاحظات بستگی خواهد داشت.