نوآوری در کاشت شبکیه بیسیم که بینایی مرکزی را برای نابینایان به دلیل دژنراسیون ماکولا بازیابی میکند
در یک پیشرفت علمی بی‌سابقه، دانشمندان موفق به توسعه یک کاشت چشمی جدید شدند که به بیماران مبتلا به کوری ناشی از دژنراسیون ماکولا کمک میکند تا بینایی مرکزی خود را به طور جزئی بازیابی کنند و این امر افقهای جدیدی برای درمان یکی از مهم‌ترین علل از دست دادن بینایی در سراسر جهان باز میکند.
یک مطالعه پیشگام که روز دوشنبه در مجله "نیوانگلند ژورنال آو مدیسین" منتشر شد، نتایج شگفت‌انگیزی از این تکنیک جدید را نشان داد، به طوری که 81% از شرکتکنندگان مبتلا به مراحل پیشرفته دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن، بهبود قابل توجهی در توانایی بینایی خود ثبت کردند.
این سیستم نوآورانه بر اساس یک دوربین نصب شده بر روی عینکهای خاص است که تصاویر را ضبط کرده و بر روی یک کاشت شبکیه بیسیم کوچک به اندازه 2×2 میلی‌متر منتقل میکند تا نور را به پالس‌های الکتریکی تبدیل کند که به مغز ارسال می‌شود و به بیماران این امکان را میدهد که بخشی از بینایی مرکزی ضروری برای خواندن و انجام کارهای روزمره را بازیابی کنند.
پروفسور فرانک هولتس، پژوهشگر اصلی این مطالعه و رئیس بخش چشم‌پزشکی در بیمارستان دانشگاه بن تأکید کرد: "این مطالعه تأیید میکند که برای اولین بار می‌توانیم بینایی مرکزی عملکردی را در بیمارانی که بینایی خود را به دلیل آتروفی جغرافیایی از دست داده‌اند، بازیابی کنیم. این نوآوری یک تغییر اساسی در درمان مراحل پیشرفته دژنراسیون ماکولا است."
نتایج آزمایش‌ها که شامل 32 بیمار بود نشان داد که 84% از آنها توانستند از بینایی مصنوعی در خانه‌های خود برای خواندن اعداد یا کلمات استفاده کنند. همچنین عملکرد شرکتکنندگان به طور متوسط به میزان 25 حرف (معادل پنج خط) در تابلوهای سنجش بینایی سنتی بهبود یافت، در حالی که یکی از شرکتکنندگان توانست توانایی خود را با خواندن 59 حرف اضافی (حدود 12 خط) بهبود بخشد.
پروفسور خوزه-آلان ساحل، نویسنده همکار این مطالعه و رئیس بخش چشم‌پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ افزود: "این اولین باری است که هر پروژه‌ای برای بازیابی بینایی موفق به دستیابی به چنین نتایجی در تعداد زیادی از بیماران می‌شود. بیش از 80% از شرکتکنندگان توانستند حروف و کلمات را بخوانند و برخی از آنها قادر به خواندن صفحات کتاب شدند."
این تحقیق توسط شرکت "ساینس کورپوریشن" آمریکایی که دستگاه را تولید کرده است، تأمین مالی شده است و پروفسور دانیل بالانکر از دانشگاه استنفورد آن را طراحی کرده است. این شرکت درخواست مجوزهای استفاده بالینی در ایالات متحده و اروپا را ارائه داده و بر تعهد خود به تعیین قیمت عادلانه و مناسب برای بهره‌مندی هر چه بیشتر بیماران تأکید کرده است.
