نتانیاهو از حفظ وضعیت موجود به تحمیل واقع جدید با زور

در یک تغییر استراتژیک بزرگ، اسرائیل تحت رهبری بنیامین نتانیاهو دیگر به نقش "نگهبان" وضعیت کنونی در خاورمیانه بسنده نمی‌کند، بلکه به طور فزاینده‌ای در تلاش است تا نقشه منطقه را با قدرت نظامی دوباره ترسیم کند، بر اساس تحلیلی طولانی که در مجله فورین پالیسی منتشر شده است. این تحلیل بررسی می‌کند که چگونه اسرائیل از استراتژی ضربات محدود برای مهار تهدیدات به تلاش برای "پیروزی جامع" و تغییر رژیم‌ها از طریق تشدید در سوریه تغییر کرده است، جایی که بیش از 160 حمله هوایی در 24 ساعت در جریان حوادث سویدا (تیر/ژوئیه 2024) انجام داد، به بهانه حفاظت از دروزی‌ها.
گسترش حضور نظامی مستقیم در اراضی سوریه و اشغال حدود 200 کیلومتر مربع به علاوه حملات مکرر علیه مواضع ایرانی در سوریه و لبنان، به منظور فلج کردن توانایی‌های "محور مقاومت".
و تلاش کرده است تا ابتکارات آتش‌بس در غزه را ناکام بگذارد و هرگونه توافق سیاسی با فلسطینی‌ها را رد کند.
نتانیاهو معتقد است که سرنگونی رژیم‌های دشمن (مانند حماس در غزه و حزب‌الله در لبنان) و تضعیف ایران "خاورمیانه جدیدی" را تحمیل خواهد کرد که در آن اسرائیل قدرت مسلط باشد، با نرمال‌سازی عربی گسترده. اما این دیدگاه با چالش‌های بزرگی مانند رد عمومی عربی برای نرمال‌سازی، به ویژه پس از جنگ در غزه، مواجه است. و نگرانی‌های متحدان غربی (مانند ایالات متحده) از لغزش منطقه به جنگی فراگیر.
به نظر می‌رسد نتانیاهو دیپلماسی را رد می‌کند زیرا بر قدرت نظامی شرط می‌بندد و معتقد است که برتری فناوری و نظامی اسرائیل به آن اجازه می‌دهد تا شرایط خود را بدون مذاکره تحمیل کند.
تمایل اسرائیل برای تغییر رژیم‌ها در منطقه به وضوح در اظهارات وزرای اسرائیلی که خواستار سرنگونی رئیس‌جمهور جدید سوریه (احمد الشرع) یا حتی "آزادسازی" شمال قبرس از ترکیه و بهره‌برداری از حمایت آمریکایی هستند، دیده می‌شود.
با وجود انتقادات برخی مقامات آمریکایی از نتانیاهو، اما دولت ترامپ حمایت نظامی و سیاسی از اسرائیل را متوقف نکرد.
تشدید اسرائیلی ممکن است پیروزی‌های تاکتیکی به همراه داشته باشد، اما مشکلات استراتژیک را عمیق‌تر می‌کند، مانند کاهش فرصت‌های نرمال‌سازی زیرا کشورهای عربی نمی‌خواهند به خاطر اسرائیل با خشم مردم خود مواجه شوند، به ویژه پس از حملات تصادفی در سوریه و غزه که خصومت منطقه‌ای را افزایش داده است. و حتی واشنگتن نیز به وضوح نشان داده است که نمی‌خواهد جنگ منطقه‌ای که اسرائیل آغاز کند و آن را به خود بکشاند.
تغییر اسرائیل به سمت تحمیل واقعیت با زور ممکن است دستاوردهای کوتاه‌مدت به همراه داشته باشد، اما تهدید به انزوای اسرائیل در سطح بین‌المللی به دلیل نقض‌های مکرر آن از قوانین بین‌المللی و طولانی شدن درگیری‌ها در غزه و لبنان و سوریه بدون راه‌حل‌های سیاسی است، زیرا همه می‌دانند که تضعیف ثبات منطقه‌ای ممکن است منطقه را به رویارویی‌هایی بکشاند که عواقب خوبی ندارد.