تداعیات نظامی، اقتصادی و سیاسی پس از تحریم آلمان بر صادرات سلاح به اسرائیل

آلمان دومین تأمینکننده بزرگ سلاح به اسرائیل پس از ایالات متحده است و صادرات سلاح آلمان به اسرائیل از آغاز جنگ به ۴۸۱ میلیون یورو رسیده است. این شامل قراردادهای بزرگ مانند زیردریاییها و کشتیهای موشکانداز برای حفاظت از سکوهای گاز اسرائیلی میشود.
اسرائیل به قطعات آلمانی مانند تانکهای مرکاوا و نفربرهای زرهی "نمرو" و "ایتان" و همچنین سیستمهای موشکی و مهمات وابسته است.
متوقف شدن تأمینها ممکن است عملیات ارتش اسرائیل در غزه و در مرز با لبنان را مختل کند و این تحریم ممکن است خسارات اقتصادی سنگینی برای صنایع نظامی اسرائیل به همراه داشته باشد، زیرا شرکتهای اسرائیلی مانند البیتی سیستمز و رافائل دارای شعبههایی در آلمان هستند و ممکن است تحت تأثیر تحریمهای صادراتی قرار گیرند. علاوه بر این، قرارداد زیردریایی به ارزش ۳.۵ میلیارد دلار در معرض لغو قرار دارد.
وزارت دفاع اسرائیل در حال تلاش برای جبران کمبودهاست و ناچار به استفاده از جایگزینهای آمریکایی است، اما واشنگتن نیز محدودیتهایی بر برخی سلاحها اعمال میکند.
آلمان یکی از حامیان سرسخت اسرائیل بوده است، اما این تصمیم نشاندهنده تغییر در موضع اروپا است. این امر به دلیل فشارهای بینالمللی فزاینده پس از کشته شدن دهها هزار غیرنظامی در غزه است. و اسرائیل از "انزوا بینالمللی" میترسد اگر کشورهای دیگری مانند بریتانیا و فرانسه از آلمان پیروی کنند.
ارتش اسرائیل ممکن است با کمبود مهمات مواجه شود اگر جنگ به درازا بکشد و فشار سیاسی ممکن است نتانیاهو را به پذیرش آتشبس یا توافق سیاسی وادار کند. اما اسرائیل ممکن است به جایگزینهای مخفی (مانند خرید سلاح از کشورهای دیگر) روی آورد.
تحریم آلمان تنها یک تصمیم فنی نیست، بلکه نشانهای واضح از نارضایتی اروپا از سیاستهای اسرائیل است. اگر تحریم گسترش یابد، تل آویو ممکن است مجبور به بازنگری در استراتژی نظامی خود شود یا با بحران تأمین جدی مواجه گردد. آیا کشورهای اروپایی دیگر نیز همین مسیر را دنبال خواهند کرد؟ پاسخ ممکن است سرنوشت جنگ در غزه را تعیین کند.