نتانیاهو و ماکرون.. جنگ بیاناتی که تحالف‌های خاورمیانه را دوباره ترسیم می‌کند

از قلب پایتخت فرانسه، پاریس، جایی که تاریخ دیپلماسی باستانی وجود دارد، تا دفاتر کنست در قدس اشغالی، جایی که سخنرانی‌های نفرت و گسترش وجود دارد، جنگی بی‌سابقه از کلمات بین نخست‌وزیر اشغال، بنیامین نتانیاهو و رئیس‌جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون شعله‌ور شده است. این بار، نبرد بر سر شهرک‌ها یا مرزها نبود، بلکه بر سر یک تصمیم تاریخی فرانسوی: به رسمیت شناختن دولت فلسطین.
نتانیاهو تنها به رد تصمیم فرانسوی بسنده نکرد، بلکه به حدی پیش رفت که ماکرون را به "تحریک ضدیهودی‌گری" در خیابان‌های پاریس متهم کرد. کلماتی که نتانیاهو با دقت انتخاب کرده، می‌داند که به عمق جامعه یهودی در فرانسه خواهد رسید و همچنین می‌داند که این کلمات رئیس‌جمهور کشوری را که همیشه از حق یهودیان برای زندگی در امنیت دفاع کرده، برمی‌انگیزد.
اما کاخ ریاست‌جمهوری فرانسه سکوت نکرد. از میان دیوارهای تاریخی کاخ الیزه، پاسخی سخت صادر شد که اظهارات نتانیاهو را "پست و پر از مغلطه" توصیف کرد. این تنها رد اتهام نبود، بلکه تأکیدی بود بر اینکه فرانسه به هیچ‌کس اجازه نخواهد داد که شهرتش را مخدوش کند یا از رنج یهودیان برای اهداف سیاسی سوءاستفاده کند.
زمینه واقعی این نبرد کلامی فراتر از یک به رسمیت شناختن دیپلماتیک است. فرانسه، به رهبری ماکرون، سعی دارد نقش سنتی خود را به عنوان میانجی در فرآیند صلح بازپس بگیرد، در حالی که نتانیاهو تلاش می‌کند تا مسئله فلسطینی‌ها را گروگان کشمکش داخلی اسرائیل و تحالف‌های منطقه‌ای نگه دارد.
تصمیم فرانسوی بی‌دلیل نیست. این تصمیم در زمانی اتخاذ می‌شود که دیپلماسی بین‌المللی تحولات بزرگی را تجربه می‌کند، جایی که بسیاری از کشورها در حال ارزیابی مجدد مواضع خود در مورد درگیری فلسطینی-اسرائیلی هستند، به‌ویژه پس از تشدید نظامی اخیر در غزه و افزایش عملیات‌های شهرک‌سازی در کرانه باختری.
ماکرون، با رد تسلیم شدن به فشارهای نتانیاهو، پیام واضحی ارسال می‌کند: حق فلسطینی‌ها در داشتن یک دولت مستقل دیگر موضوعی نیست که قابل چانه‌زنی باشد. او به این ترتیب به موجی جهانی می‌پیوندد که ادامه اشغال را رد کرده و خواستار راه‌حل دو دولتی است.
اما نتانیاهو، با استفاده از ورقه ضدیهودی‌گری، سعی دارد بحث را از حق فلسطینی‌ها به حفاظت از یهودیان منتقل کند.
این بحران دیپلماتیک ممکن است نشانه‌ای از تغییر عمیق‌تری در تحالف‌های خاورمیانه باشد. فرانسه، با تصمیم جسورانه‌اش، ممکن است کشورهای اروپایی دیگر را به اتخاذ اقداماتی مشابه تشویق کند، که این امر اسرائیل را از نظر دیپلماتیک منزوی کرده و به آن فشار می‌آورد تا به میز مذاکره بازگردد.
مواجهه بین نتانیاهو و ماکرون تنها یک مشاجره بین دو رهبر نیست، بلکه نبردی بین دو دیدگاه برای آینده منطقه است: یکی می‌خواهد وضعیت موجود را حفظ کند و دیگری به سمت تغییر واقعی پیش می‌رود. و ماه‌های آینده نشان خواهد داد که کدام یک از این دیدگاه‌ها سرنوشت خاورمیانه را ترسیم خواهد کرد.