Ukrayna için güvenlik garantileri: Batı'nın vaatleri ve Moskova'nın endişeleri
September 4, 2025145 GörüntülenmeOkuma Süresi: 2 dakika
Yazı Boyutu:
16
Ukrayna'daki savaş dördüncü yılına girerken, Batı başkentlerinde savaş sonrası Kiev'e sunulabilecek güvenlik garantilerinin şekli üzerine tartışmalar artıyor. Avrupalı yetkililer, ABD'nin yeni hava desteği ve istihbarat sağlama tekliflerinin, Avrupa'nın Ukrayna topraklarına asker göndermesini haklı çıkarmak için beklediği "kritik adım" olduğunu düşünüyor. Ancak bu iddialı planlar, Rusya'nın savaşı durdurma konusundaki isteksizliğinin sabit bir gerçekliğiyle karşılaşıyor.
Fransa ve İngiltere, Ukrayna için uzun vadeli güvenlik düzenlemeleri oluşturmayı hedefleyen bir Avrupa ittifakına öncülük ediyor ve bu, sahada asker konuşlandırmayı içeriyor. Avrupa'dan gelen heyetlerin Beyaz Saray'a yaptığı sık ziyaretler, Trump yönetiminin ek hava savunma yetenekleri sağlamayı ve belki de bir uçuşa yasak bölge uygulamasına yardımcı olmayı içeren bir destek sunma konusunda ön onay vermesiyle sonuçlandı. Ancak Amerikalı yetkililer, "teklifin onaydan farklı olduğunu" ve nihai kararın henüz verilmediğini uyarıyor.
Gerçek sorun, Rusya'nın katı duruşunda yatıyor. Kremlin, resmi olarak NATO bayrağı altında olmasa bile, Ukrayna'da Avrupa veya NATO'ya bağlı herhangi bir askeri varlığı kesin bir dille reddediyor. Bunun yerine, Moskova, alternatif olarak Çinli barış gücü askerleri önermekte, bu öneri Batı başkentlerinde soğuk bir karşılık bulmuştur.
Avrupa planları, Ukrayna ve Karadeniz üzerindeki hava sahasını güvence altına almayı, çatışma hatlarından uzak bir yerde "güvence" sağlayacak bir güç konuşlandırmayı ve Ukrayna ordusunu yeniden inşa etmek ve Avrupa liderlerinin "çelik kirpi" olarak tanımladığı bir yapıya dönüştürmek için bir eğitim unsuru içermektedir. Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, Avrupa savunma bakanlarının "son derece gizli" planları tamamladığını vurgulayarak, şimdi sorunun "Rusya'nın güvenilirliği" olduğunu belirtti.
Ancak bu Avrupa hedefleri ciddi zorluklarla karşı karşıya. ABD desteği, "Avrupalıların inisiyatifi üstlenmesi" şartına bağlıdır ve bazı Avrupa başkentleri, askerlerin hayatını tehlikeye atacak bir katılımın siyasi bir yük haline dönüşme korkusuyla içsel ikilemler yaşamaktadır. Almanya, örneğin, açık bir üsluba rağmen kesin taahhütlerde bulunmamıştır, Paris ve Londra'da ise katılımın boyutu ve olası bir Rus ihlaline nasıl yanıt verileceği konusunda tartışmalar devam etmektedir.
En önemlisi, kısa vadeli güvenlik önlemleri üzerinde bir uzlaşma, Ukrayna Cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky'nin Moskova ile yapacağı, acı verici toprak tavizleri gerektirebilecek barış müzakerelerine girmesi durumunda konumunu güçlendirebilir. Güvenlik garantileri, Kiev'e belirsiz bir geleceğe karşı bir miktar güvenlik sağlayan bir kart olabilir.
Gerçek barış, güvenlik planlarından daha fazlasını gerektirir; tüm taraflardan gerçek bir siyasi irade ve kan dökülmesini durduracak, Ukrayna ve bölge için daha istikrarlı bir geleceği açacak uzlaşma çözümlerine hazır olmayı gerektirir.
Fransa ve İngiltere, Ukrayna için uzun vadeli güvenlik düzenlemeleri oluşturmayı hedefleyen bir Avrupa ittifakına öncülük ediyor ve bu, sahada asker konuşlandırmayı içeriyor. Avrupa'dan gelen heyetlerin Beyaz Saray'a yaptığı sık ziyaretler, Trump yönetiminin ek hava savunma yetenekleri sağlamayı ve belki de bir uçuşa yasak bölge uygulamasına yardımcı olmayı içeren bir destek sunma konusunda ön onay vermesiyle sonuçlandı. Ancak Amerikalı yetkililer, "teklifin onaydan farklı olduğunu" ve nihai kararın henüz verilmediğini uyarıyor.
Gerçek sorun, Rusya'nın katı duruşunda yatıyor. Kremlin, resmi olarak NATO bayrağı altında olmasa bile, Ukrayna'da Avrupa veya NATO'ya bağlı herhangi bir askeri varlığı kesin bir dille reddediyor. Bunun yerine, Moskova, alternatif olarak Çinli barış gücü askerleri önermekte, bu öneri Batı başkentlerinde soğuk bir karşılık bulmuştur.
Avrupa planları, Ukrayna ve Karadeniz üzerindeki hava sahasını güvence altına almayı, çatışma hatlarından uzak bir yerde "güvence" sağlayacak bir güç konuşlandırmayı ve Ukrayna ordusunu yeniden inşa etmek ve Avrupa liderlerinin "çelik kirpi" olarak tanımladığı bir yapıya dönüştürmek için bir eğitim unsuru içermektedir. Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, Avrupa savunma bakanlarının "son derece gizli" planları tamamladığını vurgulayarak, şimdi sorunun "Rusya'nın güvenilirliği" olduğunu belirtti.
Ancak bu Avrupa hedefleri ciddi zorluklarla karşı karşıya. ABD desteği, "Avrupalıların inisiyatifi üstlenmesi" şartına bağlıdır ve bazı Avrupa başkentleri, askerlerin hayatını tehlikeye atacak bir katılımın siyasi bir yük haline dönüşme korkusuyla içsel ikilemler yaşamaktadır. Almanya, örneğin, açık bir üsluba rağmen kesin taahhütlerde bulunmamıştır, Paris ve Londra'da ise katılımın boyutu ve olası bir Rus ihlaline nasıl yanıt verileceği konusunda tartışmalar devam etmektedir.
En önemlisi, kısa vadeli güvenlik önlemleri üzerinde bir uzlaşma, Ukrayna Cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky'nin Moskova ile yapacağı, acı verici toprak tavizleri gerektirebilecek barış müzakerelerine girmesi durumunda konumunu güçlendirebilir. Güvenlik garantileri, Kiev'e belirsiz bir geleceğe karşı bir miktar güvenlik sağlayan bir kart olabilir.
Gerçek barış, güvenlik planlarından daha fazlasını gerektirir; tüm taraflardan gerçek bir siyasi irade ve kan dökülmesini durduracak, Ukrayna ve bölge için daha istikrarlı bir geleceği açacak uzlaşma çözümlerine hazır olmayı gerektirir.
