"Gideon Araçları" sızıntıları İsrail'in iç krizini ortaya koyuyor
September 8, 2025157 GörüntülenmeOkuma Süresi: 2 dakika
Yazı Boyutu:
16
İsrail ordusundan sızdırılan bir belge, İsrail'in Gazze'de karşılaştığı stratejik krizin derinliğini ortaya koydu. Kara Kuvvetleri Eğitim Dairesi Başkanı Tümgeneral Gary Hazut, "Gideon Araçları" operasyonunun ilan edilen hedeflerine ulaşmadığını, yani rehinelerin kurtarılması veya Hamas'ın yenilgiye uğratılması konusunda "tam bir başarısızlık" yaşandığını kabul etti.
Bu resmi itiraf, geç kalmış olsa da, İsrail'in resmi anlatısının çatırdamasına işaret ediyor ve savaşın yönetiminde askeri ve siyasi düzeyler arasında derin bir yarık olduğunu ortaya koyuyor. Belgenin kasıtlı olarak sızdırılması, Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir'in, askeri liderlerinin faydasız gördüğü bir çatışmada daha fazla kuvvetin harcanmasını önlemek için Başbakan Benjamin Netanyahu'ya baskı yapmaya çalıştığını gösteriyor.
Sızdırılan belge, askeri hedefler için belirli bir zaman çerçevesinin olmaması, askerlerin güvenliğinin saha ilerlemesi pahasına mutlak önceliği ve insani yardım dosyasının yönetimi için planlama eksikliği gibi operasyonun yönetiminde temel sorunlara dikkat çekiyor. Bu boşluklar, İsrail'in en büyük askeri operasyonlarından birinin, askeri üstünlüğe rağmen, hedeflerine ulaşamamasının nedenlerini açıklıyor.
Belgedeki en ilginç nokta, operasyonun ikinci aşamasının gerçek amacının "Hamas'ı ateşkese ikna etmek" olduğunu kabul etmesidir; bu, askeri yenilgi olarak ilan edilen bir durum değildir. Bu ifşa, askeri kapasitesinin sınırlarını bilen ordunun, gerçekçi olmayan hedefler sunan siyasi düzeyin üzerine sorumluluk yüklemesini sağlıyor.
Gazze'deki başarısızlıktan dikkatleri uzaklaştırmak için İsrail, Yemen, Suriye ve Lübnan'daki sivil kişilikleri hedef alarak dışarıda askeri operasyonlarını yoğunlaştırdı. Bu saldırılar, teknik olarak hassas olsalar da, İsrail ordusunun iki yıl süren çatışmanın ardından Gazze üzerinde tam kontrolü sağlayamadığı gerçeğini gizlemiyor.
Zamir ile Netanyahu arasındaki anlaşmazlık, taktiksel farklılıkların ötesine geçerek doğrudan bir çatışmaya dönüştü; Genelkurmay Başkanı, "Gideon Araçları"nın ikinci aşamasının başlamasına karşı çıktı ve anlaşmazlık istifa tehdidine kadar vardı. Bu bölünmeler, siyasi liderlikteki güven krizini yansıtıyor; bu liderlik, iç siyasi nedenlerle savaşı sürdürmekle suçlanıyor.
Açık olan, İsrail'in varoluşsal bir ikilemle karşı karşıya olduğu: faydasız bir yıpratma savaşına devam etmek veya yenilgi olarak görülebilecek bir siyasi çıkış aramak. İkinci seçenek, iç siyasi bölünme ve artan uluslararası baskılar altında en zor olanı gibi görünüyor.
"Gideon Araçları" belgesi, Gazze'deki savaşın artık sadece bir askeri karşılaşma olmadığını, aynı zamanda İsrail'in kimliği ve geleceği üzerine bir iç savaş haline geldiğini ortaya koyuyor; bu savaş, iç ve uluslararası meşruiyetin aşınmasını tehdit eden bir krizden çıkış için farklı vizyonların çatıştığı bir mücadele haline geldi.
Bu resmi itiraf, geç kalmış olsa da, İsrail'in resmi anlatısının çatırdamasına işaret ediyor ve savaşın yönetiminde askeri ve siyasi düzeyler arasında derin bir yarık olduğunu ortaya koyuyor. Belgenin kasıtlı olarak sızdırılması, Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir'in, askeri liderlerinin faydasız gördüğü bir çatışmada daha fazla kuvvetin harcanmasını önlemek için Başbakan Benjamin Netanyahu'ya baskı yapmaya çalıştığını gösteriyor.
Sızdırılan belge, askeri hedefler için belirli bir zaman çerçevesinin olmaması, askerlerin güvenliğinin saha ilerlemesi pahasına mutlak önceliği ve insani yardım dosyasının yönetimi için planlama eksikliği gibi operasyonun yönetiminde temel sorunlara dikkat çekiyor. Bu boşluklar, İsrail'in en büyük askeri operasyonlarından birinin, askeri üstünlüğe rağmen, hedeflerine ulaşamamasının nedenlerini açıklıyor.
Belgedeki en ilginç nokta, operasyonun ikinci aşamasının gerçek amacının "Hamas'ı ateşkese ikna etmek" olduğunu kabul etmesidir; bu, askeri yenilgi olarak ilan edilen bir durum değildir. Bu ifşa, askeri kapasitesinin sınırlarını bilen ordunun, gerçekçi olmayan hedefler sunan siyasi düzeyin üzerine sorumluluk yüklemesini sağlıyor.
Gazze'deki başarısızlıktan dikkatleri uzaklaştırmak için İsrail, Yemen, Suriye ve Lübnan'daki sivil kişilikleri hedef alarak dışarıda askeri operasyonlarını yoğunlaştırdı. Bu saldırılar, teknik olarak hassas olsalar da, İsrail ordusunun iki yıl süren çatışmanın ardından Gazze üzerinde tam kontrolü sağlayamadığı gerçeğini gizlemiyor.
Zamir ile Netanyahu arasındaki anlaşmazlık, taktiksel farklılıkların ötesine geçerek doğrudan bir çatışmaya dönüştü; Genelkurmay Başkanı, "Gideon Araçları"nın ikinci aşamasının başlamasına karşı çıktı ve anlaşmazlık istifa tehdidine kadar vardı. Bu bölünmeler, siyasi liderlikteki güven krizini yansıtıyor; bu liderlik, iç siyasi nedenlerle savaşı sürdürmekle suçlanıyor.
Açık olan, İsrail'in varoluşsal bir ikilemle karşı karşıya olduğu: faydasız bir yıpratma savaşına devam etmek veya yenilgi olarak görülebilecek bir siyasi çıkış aramak. İkinci seçenek, iç siyasi bölünme ve artan uluslararası baskılar altında en zor olanı gibi görünüyor.
"Gideon Araçları" belgesi, Gazze'deki savaşın artık sadece bir askeri karşılaşma olmadığını, aynı zamanda İsrail'in kimliği ve geleceği üzerine bir iç savaş haline geldiğini ortaya koyuyor; bu savaş, iç ve uluslararası meşruiyetin aşınmasını tehdit eden bir krizden çıkış için farklı vizyonların çatıştığı bir mücadele haline geldi.
