گزارش وزارت خارجه آمریکا درباره حقوق بشر، انتخابی سیاسی یا دفاع از اصول؟

ایالات متحده پس از آنکه بر انتقاد از متحدان خود در اروپا به خاطر قوانین تنظیم اینترنت تمرکز کرد، در مورد نقض‌های اسرائیل در غزه شدت انتقادات خود را کاهش داد و نقض‌های متحدانی مانند السالوادور را نادیده گرفت، جنجال زیادی به پا کرد. این تغییر در رویکرد گزارش، که اولین در دوره وزیر خارجه مارکو روبیو است، نشان‌دهنده یک گرایش سیاسی واضح است که حقوق بشر را در چارچوب منافع ژئوپولیتیکی کاخ سفید قرار می‌دهد.
این گزارش بریتانیا، فرانسه و آلمان را به خاطر اعمال محدودیت‌هایی بر "گفتار نفرت" در اینترنت مورد انتقاد قرار داد و آنها را به "مداخله در آزادی بیان" متهم کرد، به ویژه پس از حادثه‌ای که در بریتانیا رخ داد و مقامات را وادار به نظارت بر مطالب تحریک‌آمیز کرد. اما پارادوکس این است که خود دولت آمریکا، تحت رهبری ترامپ و روبیو، کمپین‌های مشابهی علیه فعالان دانشجویی که اسرائیل را مورد انتقاد قرار دادند، انجام داد، از جمله جلوگیری از دریافت ویزای ورود آنها.
در حالی که اروپا به خاطر محدودیت‌هایش بر اینترنت محکوم می‌شود، نقض‌های السالوادور نادیده گرفته می‌شود، جایی که کمپین‌های امنیتی سرکوب‌گرانه تحت بهانه مبارزه با جرم انجام می‌شود، یا نقض‌های اسرائیل در غزه که گزارش تنها به توصیف آن با عبارات عمومی بدون محکومیت واضح بسنده کرده است.
گزارش به ارتکاب نقض‌هایی از سوی اسرائیل مانند "بازداشت خودسرانه" و "قتل غیرقانونی" اعتراف کرد، اما از تلاش‌های آن برای "محاکمه مسئولان" تمجید کرد، با وجود شواهد گسترده‌ای از جنایات جنگی در غزه. در مورد السالوادور، گزارش ادعا کرد که "هیچ نقض جدی" رخ نداده است، با وجود گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری درباره شکنجه مهاجرانی که دولت ترامپ آنها را بازگردانده و در زندان‌های بسیار سخت قرار داده است.
گزارش برزیل را به خاطر محدود کردن محتوا در اینترنت مورد انتقاد قرار داد، اشاره به اقداماتی علیه حامیان بولسونارو که به تلاش برای کودتا متهم شده است، در حالی که خود کودتا را نادیده گرفت. همچنین به وخامت حقوق بشر در آفریقای جنوبی که ترامپ از اقلیت سفید حمایت کرده است، انتقاد کرد، در سخنرانی که جانبداری سیاسی را تثبیت می‌کند.
گزارش، به گفته سازمان‌هایی مانند عفو بین‌الملل، پیامی ارسال می‌کند مبنی بر اینکه واشنگتن از نقض‌ها چشم‌پوشی خواهد کرد اگر به متحدانش مربوط باشد. دموکرات‌ها آن را به عنوان یک تغییر از یک ابزار عینی به "ابزار تبلیغاتی" برای ترویج دستور کار فرهنگی و سیاسی ترامپ توصیف کردند.
گزارش سالانه حقوق بشر که به عنوان مرجع بین‌المللی محسوب می‌شد، به اتهام جانبداری سیاسی دچار شده است. انتقاد آن از اروپا در حالی که از نقض‌های اسرائیل و السالوادور چشم‌پوشی می‌کند، دوگانگی‌ای را منعکس می‌کند که اعتبار ایالات متحده را در دفاع از حقوق بشر در سطح جهانی تضعیف می‌کند.