سوریه بین تجاوز و ثبات: آیا تلاش‌های جدید آمریکایی موفق خواهد بود؟
August 31, 2025299 بازدیدهازمان مطالعه: 3 دقیقه
اندازه فونت:
16
در لحظه‌ای که سوریه به نظر می‌رسد در آستانه یک تحول تاریخی قرار دارد، صداهایی در کنگره آمریکا خواستار توقف تجاوز اسرائیلی به سرزمین‌هایش هستند. این موضع که توسط اعضای هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه ارائه شده، ممکن است به یک چرخش جدید در سیاست بین‌المللی نسبت به سوریه که بیش از ۱۴ سال جنگ را تحمل کرده، اشاره کند.
پس از تنها چند روز از تصمیم تاریخی برای لغو تحریم‌های آمریکایی علیه سوریه، بیانیه سه عضو نشان‌دهنده یک دیدگاه متفاوت برای برخورد با پرونده سوریه است. این تنها یک دعوت به آتش‌بس نیست، بلکه یک اعتراف ضمنی به این است که ثبات سوریه به یک ضرورت منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل شده است.
حملات اخیر اسرائیلی به حومه دمشق که به کشته شدن شش سرباز سوری منجر شد، دیگر به سادگی گذشته نمی‌گذرد. بیانیه مشترک این حملات را "مخل ثبات" توصیف می‌کند، که اشاره‌ای واضح به این است که ادامه آن‌ها مانع از فرصت‌های صلحی می‌شود که پس از لغو تحریم‌ها در حال شکل‌گیری است.
اما سوالی که مطرح می‌شود این است: آیا واشنگتن واقعاً تمایل و توانایی دارد که همپیمان خود اسرائیلی را از ادامه تجاوزش منصرف کند؟
دولت سوریه که پس از سقوط نظام اسد به قدرت رسیده، به نظر می‌رسد که در تلاش است تا پایه‌های ثبات را بنا نهد. اظهارات وزیر امور خارجه سوریه، اسعد الشیبانی، درباره عدم تمایل دمشق به جنگ با اسرائیل و تأکید او بر ضرورت اجرای توافقنامه تفکیک نیروها در سال ۱۹۷۴، نیت واضحی برای ورق زدن صفحه را نشان می‌دهد.
در پس‌زمینه، یک واقعیت جدید در حال شکل‌گیری است. لغو تحریم‌های آمریکایی، درخواست‌ها برای توقف تجاوز اسرائیلی و تلاش‌های بین‌المللی برای بازسازی، همه عناصر نشان‌دهنده این هستند که جامعه بین‌المللی شروع به درک این موضوع کرده که ادامه رنج سوری‌ها دیگر قابل قبول نیست.
اما راه به سوی ثبات هنوز پر از چالش‌هاست. در حالی که سوریه سعی در برخاستن از زیر آوار جنگ دارد، ادامه تجاوز اسرائیلی تهدیدی مستقیم برای هر پیشرفت احتمالی است. بیانیه آمریکایی در زمان خود به جا بود، اما هنوز به اقدام‌های عملی نیاز دارد که کلمات را به عمل تبدیل کند.
بازی سیاسی در سوریه وارد مرحله جدیدی می‌شود، جایی که دیگر میدان تنها محل درگیری‌های نیابتی نیست، بلکه به میدان آزمایش اراده جامعه بین‌المللی در تحقق صلح تبدیل شده است. موفقیت در این معادله دشوار نیازمند بیشتر از بیانیه‌های رسانه‌ای است، بلکه اراده سیاسی واقعی لازم است که بتواند ثبات را در منطقه‌ای که مدت‌ها از ویرانی‌های جنگ رنج برده، تحمیل کند.
پس از تنها چند روز از تصمیم تاریخی برای لغو تحریم‌های آمریکایی علیه سوریه، بیانیه سه عضو نشان‌دهنده یک دیدگاه متفاوت برای برخورد با پرونده سوریه است. این تنها یک دعوت به آتش‌بس نیست، بلکه یک اعتراف ضمنی به این است که ثبات سوریه به یک ضرورت منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل شده است.
حملات اخیر اسرائیلی به حومه دمشق که به کشته شدن شش سرباز سوری منجر شد، دیگر به سادگی گذشته نمی‌گذرد. بیانیه مشترک این حملات را "مخل ثبات" توصیف می‌کند، که اشاره‌ای واضح به این است که ادامه آن‌ها مانع از فرصت‌های صلحی می‌شود که پس از لغو تحریم‌ها در حال شکل‌گیری است.
اما سوالی که مطرح می‌شود این است: آیا واشنگتن واقعاً تمایل و توانایی دارد که همپیمان خود اسرائیلی را از ادامه تجاوزش منصرف کند؟
دولت سوریه که پس از سقوط نظام اسد به قدرت رسیده، به نظر می‌رسد که در تلاش است تا پایه‌های ثبات را بنا نهد. اظهارات وزیر امور خارجه سوریه، اسعد الشیبانی، درباره عدم تمایل دمشق به جنگ با اسرائیل و تأکید او بر ضرورت اجرای توافقنامه تفکیک نیروها در سال ۱۹۷۴، نیت واضحی برای ورق زدن صفحه را نشان می‌دهد.
در پس‌زمینه، یک واقعیت جدید در حال شکل‌گیری است. لغو تحریم‌های آمریکایی، درخواست‌ها برای توقف تجاوز اسرائیلی و تلاش‌های بین‌المللی برای بازسازی، همه عناصر نشان‌دهنده این هستند که جامعه بین‌المللی شروع به درک این موضوع کرده که ادامه رنج سوری‌ها دیگر قابل قبول نیست.
اما راه به سوی ثبات هنوز پر از چالش‌هاست. در حالی که سوریه سعی در برخاستن از زیر آوار جنگ دارد، ادامه تجاوز اسرائیلی تهدیدی مستقیم برای هر پیشرفت احتمالی است. بیانیه آمریکایی در زمان خود به جا بود، اما هنوز به اقدام‌های عملی نیاز دارد که کلمات را به عمل تبدیل کند.
بازی سیاسی در سوریه وارد مرحله جدیدی می‌شود، جایی که دیگر میدان تنها محل درگیری‌های نیابتی نیست، بلکه به میدان آزمایش اراده جامعه بین‌المللی در تحقق صلح تبدیل شده است. موفقیت در این معادله دشوار نیازمند بیشتر از بیانیه‌های رسانه‌ای است، بلکه اراده سیاسی واقعی لازم است که بتواند ثبات را در منطقه‌ای که مدت‌ها از ویرانی‌های جنگ رنج برده، تحمیل کند.
