عودة هنرمند و کارگردان سوریه، واحة الراهب، به دمشق پس از 13 سال تبعید
هنرمند و کارگردان سوریه، واحة الراهب، پس از غیاب اجباری بیش از 13 سال به وطن بازگشت و این امر به عنوان یک تحول نمادین در مسیر مبارزاتی و هنری او محسوب می‌شود. الراهب سوریه را در سال 2011 ترک کرد بخاطر حمایتش از جنبش مردمی، جایی که به صراحت حمایت خود از خواسته‌های آزادی و کرامت را اعلام کرد.
نقابت هنرمندان سوریه از بازگشت او به خوشحالی پذیرا شد و از طریق صفحه رسمی خود در "فیسبوک" اعلام کرد: "سپاسگزاریم که سالم و سلامت به دمشق بازگشتید، همکار هنرمند واحة الراهب".
الراهب تصویری از خود را در مرز سوریه و لبنان منتشر کرد و با یک نوشته در حساب کاربری خود نوشت: "بازگشت به سوریه عزیز، رویایی که تقریباً غیر ممکن بود. چقدر خوب است به آن بازگشتن".
مسیر هنری پر از جسارت و مبارزه
واحة الراهب در دمشق متولد شد و در دهه ۸۰ به عنوان بازیگر در آثار نمایشی و سینمایی برجسته‌ای مانند "غضب الصحرا" و "البركان" شناخته شد، پیش از اینکه به کارگردانی و نویسندگی بپردازد، جایی که از جمله اولین هنرمندان زن سوریه بود که ترکیبی از خلاقیت هنری و مواقف سیاسی روشن داشت.
یکی از برجسته‌های او فیلم "رؤى حالمة" (2003) است که نویسنده و کارگردان آن بود و جوایز عربی و بین‌المللی را از آن خود کرد و به مشکلات زنان در یک جامعه مردانه پرداخت، همچنین به عنوان بازیگر در فیلم "الهوية" شرکت کرد و در کنار آن مقالات فرهنگی و سیاسی تحلیلی نوشت که در چندین رسانه عربی منتشر شد.
تعقیب‌های نظام و تبعید اجباری
الراهب از آغاز هزاره جدید به دلیل فعالیت‌هایش در "ربیع دمشق" به تعقیب امنیتی معرض شد، جایی که اظهارنامه‌هایی صادر کرد که خواسته‌های آزادی سیاسی را مطالبه می‌کرد. در سال 2006، محدودیتی غیررسمی بر روی فعالیت هنری او تحمیل شد و پس از سال 2011 به دلیل حمایت از انقلاب سوریه مجبور به ترک شد.
در تبعید، او ادامه داد به بیان مواضع خود از طریق نوشتن در رسانه‌های مخالف، در حالی که آثارش از نمایش در سوریه بازداشته شد.
بازگشت به "سوریه جدید"
الراهب همراه با همسرش، کارگردان مأمون البنی، پس از سقوط نظام اسد در دسامبر گذشته به سوریه بازگشتند. او تبریک‌های گسترده‌ای از هنرمندان و نخبگان فرهنگی دریافت کردند، در یک صحنه که احترام به هنرمندانی که از سرکوب و تبعید رنج بردند را بازنشانی می‌کند.
امروز، واحة الراهب یک صفحه جدید در مسیر خود باز می‌کند، در یک کشوری که در حال بازیابی آزادی و خلاقیت ابنائش است.
