افزایش بحران مهاجرت در بریتانیا پس از ممنوعیت اسکان مهاجران در هتل

وزارت کشور بریتانیا روز گذشته جمعه اعلام کرد که علیه حکمی که توسط دادگاه عالی صادر شده و یکی از هتل‌ها در شهر ایبینگ شمال لندن را ملزم به توقف موقت پذیرش درخواست‌کنندگان پناهندگی کرده، تجدیدنظر کرده است. این حکم به دنبال اعتراضات ضد مهاجرتی است که از ژوئیه گذشته در این منطقه آغاز شده است.

بر اساس این حکم قضایی، مهاجران مقیم در هتل تا 12 سپتامبر مهلت دارند که آن را ترک کنند، که این موضوع بحث‌های گسترده و نگرانی فزاینده‌ای را در میان مقامات دولتی به وجود آورده است.

این حکم یک پیشینه قانونی به شمار می‌رود، که می‌تواند به عنوان مرجع در دعاوی مشابه در مناطق دیگر کشور مورد استفاده قرار گیرد، امری که ممکن است تلاش‌های دولت را در مدیریت پرونده درخواست‌کنندگان پناهندگی مختل کند، به ویژه با توجه به تعهد قانونی موجود برای تأمین مسکن موقت برای آنها در حین بررسی درخواست‌هایشان.

در اولین واکنش رسمی، وزیر کشور در امور امنیت، دن جارفیس، تأکید کرد که دولت به این حکم اعتراض خواهد کرد و توضیح داد: "ما متعهد به پایان استفاده از هتل‌ها برای اسکان درخواست‌کنندگان پناهندگی هستیم، اما باید این کار به صورت سازمان‌یافته و مدروسی انجام شود"، و بر این نکته تأکید کرد که اعتراض به این تصمیم در راستای حفظ تعادل بین اجرای سیاست‌های جدید و احترام به تعهدات قانونی نسبت به درخواست‌کنندگان پناهندگی است.

دولت‌های پیشین حزب محافظه‌کار به طور گسترده‌ای به هتل‌ها به عنوان مسکن موقت برای مهاجران تکیه کرده‌اند، سیاستی که حزب کارگر _به رهبری نخست‌وزیر کیر استارمر_ آن را "پرخرج و غیرمؤثر" توصیف کرده و متعهد به پایان دادن به آن تا سال 2029 شده است، در راستای تلاش خود برای تشدید سیاست‌های مهاجرت و بهینه‌سازی هزینه‌های عمومی.

با وجود این وعده‌ها، آمارها نشان‌دهنده افزایش قابل توجهی در تعداد مهاجران است، به طوری که بیش از 50 هزار نفر از زمان تصدی استارمر بر ریاست دولت به سواحل بریتانیا با قایق‌های کوچک رسیده‌اند.

همچنین 111,084 درخواست پناهندگی بین ژوئن 2024 و ژوئن 2025 ارائه شده است که افزایش سالانه 14% را نشان می‌دهد و این بالاترین رقم ثبت شده در یک سال از زمان آغاز ثبت داده‌ها در سال 2001 است.

این تشدید قانونی و سیاسی در زمانی رخ می‌دهد که بریتانیا در حال تجربه بحث‌های داغی درباره سیاست‌های مهاجرت و پناهندگی است، در حالی که فشارهای داخلی و خارجی برای یافتن راه‌حل‌های پایدار و انسانی که با معاهدات بین‌المللی و واقعیت محلی پیچیده همخوانی داشته باشد، وجود دارد.