Maher Esad'ın dönüşünü dilediler, ama onlara Ebu Muhammed geldi.
Suriye sahnesinin, ilk kez derin bir vatan ve vatandaşlık bağlılığını ifade eden bir kıyı görmesi beklenmiyordu; çünkü önceki rejim bu bölgeleri kendisi için güvenli bir sığınak olarak gösteriyordu, burada yükselen tek ses kendi sesiydi. Ancak manzara farklıydı; Başkan el-Şer' kalabalık bir topluluk tarafından karşılandı ve bu topluluk onun gelişini kutladı, hâlâ bu bölgelerde gölgesini hissettiren güvenlik gerginliklerine rağmen.
Satır aralarında siyasi mesajlar
Ahmed el-Şer'’in Suriye kıyısına yaptığı ziyaret, siyasi anlamları hakkında birkaç soru gündeme getiriyor:
- Bu, önceki rejim için insan kaynağı olarak görülen bölgelerde istikrarı pekiştirmek için bir adım mı?
- Siyasi manzarayı, Suriye halkının farklı kesimlerini daha geniş bir şekilde temsil edecek şekilde yeniden şekillendirmek için bir zemin mi hazırlıyor?
- Bu ziyaret, sadece eski rejimin sona ermesiyle sınırlı kalmayan gerçek bir ulusal uzlaşma döneminin temellerini mi atıyor?
Açık ki, el-Şer' bir bütünleştirici devlet anlayışını pekiştirmeye çalışıyor; bölgeleri arasında ayrım yapmayan ve dışlayıcı politikaları yeniden üretmeyen bir devlet. Bugün yaşananlar, sadece coğrafyanın haritalarını geri kazanmak değil, aynı zamanda dar bağlılıklar yerine vatandaşlık fikrine dayanan yeni bir Suriye'yi yeniden tanımlamaktır.
El-Şer'’in ziyareti mevcut siyasi manzarada ne anlama geliyor?
Bu ziyaretin sadece geçici bir olay olmadığı, geçiş sürecinde stratejik bir dönüşümü yansıttığı açık. Kıyıda siyasi ve sosyal istikrarın sağlanması, yeni projenin sadece rejimi değiştirmekle sınırlı olmadığını, aynı zamanda sosyal ve siyasi ilişkilerin farklı temeller üzerine yeniden yapılandırılmasını da kapsadığını gösteriyor.
Bu ziyaret bazılarını şaşırtmış olsa da, gelecekte daha büyük sürprizler olabilir. Kıyı bölgeleri, devletin yeniden inşası projesine gerçekten dahil olacak mı? Bu bölgeler, geleceğin Suriye'sinde gerçek bir ortak haline gelebilir mi?
Sorular çok, ancak kesin olan şu ki, Ahmed el-Şer' dönemi, kimsenin aklında olmayan değişkenleri beraberinde getiriyor ve belki de Suriye'nin yaşadığı her şeyden sonra ihtiyacı olan budur.
