Güvenlik Garantileri ve Bölgesel Talepler Ukrayna Müzakerelerinde

Lavrov, Ukrayna'ya sunulacak herhangi bir güvenlik garantisinin Rusya'nın da aktif bir taraf olarak dahil edilmesi gerektiğini vurguladı. "Garantörler Grubu" oluşturulmasını önerdi; bu grup, Rusya'nın yanı sıra Almanya ve Türkiye'yi de içeren Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi üyelerinden oluşacak. Bu talep, Moskova'nın:
Ukrayna'nın gelecekteki güvenlik düzenlemelerinin şekillendirilmesine katılma isteğini, Ukrayna'nın bir Batı askeri üssüne dönüşmesini engellemeyi ve savaş sonrasında Rusya'nın bölgesel bir güç olarak rolünü teyit etmeyi yansıtıyor.
Lavrov, Ukrayna'nın "tarafsız ve herhangi bir askeri bloka bağlı olmaması" gerektiğini ısrarla belirtti. Bu şart, Ukrayna'nın NATO'ya katılma olasılığını reddetmekte ve Ukrayna topraklarında Batılı güçlerin veya silahların konuşlanmasını engellemeyi ve Ukrayna'yı Rusya ile Batı arasında bir tampon devlet olarak korumayı ifade etmektedir.
Lavrov, "Doğu Ukrayna'daki Rusça konuşanların korunması" şartını da dile getirdi ve "topraklar üzerine bir tartışma yapılmasının gerekliliği"ne açıkça atıfta bulundu. Bu ifade, Donetsk ve Luhansk bölgeleri için Rus taleplerine meşruiyet kazandırma ve Rusça konuşan çoğunluğa sahip ek bölgeler talep etme olasılığını ima etmekte ve etnik boyutu bölgesel genişleme için bir bahane olarak kullanmaktadır.
Amerikan Başkan Yardımcısı J.D. Vance, Rusya'nın "önemli tavizler" sunduğunu iddia etti, ancak Batılı kaynaklar Putin'in taleplerinin hala Donbas'ın tamamen terk edilmesi ve NATO üyeliğinden nihai olarak vazgeçilmesini içerdiğini belirtmektedir.
Bu talepler, Amerika Birleşik Devletleri'nin Ukrayna'ya askeri ve siyasi destek vermeye devam ettiği, Avrupa'nın ise tırmanışa destek verenler ile müzakereleri savunanlar arasında bölündüğü bir zamanda gelmektedir ve Rusya, Batı desteğini tüketmek için zamanı bir silah olarak kullanmaktadır.
Gerçek barış fırsatları, Ukrayna'nın herhangi bir bölgesel veya egemen taviz vermeyi reddetmesi ve müzakereleri ihanet olarak görenler ile bir gereklilik olarak görenler arasındaki Batı bölünmesi gibi büyük engellerle karşı karşıyadır ve Rusya'nın saha kazanımlarını müzakere kartı olarak tutma eğilimi sürmektedir.
Rus söylemi temelde değişmemiştir, ancak daha düzenli ve diplomatik hale gelmiştir. Moskova, zamanın sonsuza kadar kendi lehine olmayabileceğini bildiğinden, saha kazanımlarını kalıcı anlaşmalara dönüştürmeye çalışmaktadır.