"پخش زنده به سوی مرگ" .. کلمات مرموز و دانه‌ای کشنده که همه چیز را به پایان می‌رساند!

یک جوان مصری در یک پخش زنده در "فیس‌بوک" ظاهر شد و با صدای ناامید و کلماتی پر از تلخی ظلم صحبت کرد، قبل از اینکه اعلام کند "قرص سمّی" مصرف کرده است.

هیچ‌کس نمی‌دانست که این لحظات آخر او خواهد بود، وقتی که با صدای بریده گفت:

"من یک قرص سمّی خوردم... و گناه من بر گردن همه کسانی است که به من ظلم کردند."

شخص دیگری سعی کرد او را از تصمیمش منصرف کند، اما او با جمله‌ای شوکه‌کننده پاسخ داد:

"فکر می‌کنی دارم شوخی می‌کنم؟... من دو قرص سمّی خوردم."

چند دقیقه نگذشت که شبکه‌های اجتماعی به حالت شوک درآمدند و با رسیدن او به بیمارستان، سم کار خود را کرده بود و زندگی‌اش در میان شوک خانواده و دوستانش به پایان رسید.

جوان مصطفی، که بیش از ۲۲ سال نداشت، با فشارهای روانی و بدهی‌هایی که بر دوشش سنگینی می‌کرد، مواجه بود.

اما آنچه اوضاع را بدتر کرد، نظری سخت‌گیرانه بر یکی از پست‌هایش بود که او را به طعنه به مصرف "قرص سمّی" برای پایان دادن به رنجش دعوت کرده بود، گویی این آخرین جرقه‌ای بود که او را به اجرای تصمیم مرگبارش واداشت.

این قرص کشنده، که برای حفاظت از محصولات در برابر آفات طراحی شده بود، به وسیله‌ای خاموش برای مرگ تبدیل شده است که در میان جوانان روستایی مصر رواج دارد، جایی که با قیمت ناچیزی فروخته می‌شود، اما زندگی کسانی که آن را می‌بلعند را در عرض چند ساعت نابود می‌کند، بدون پادزهر و فرصتی برای نجات.

دوستش، که از رفتن او شوکه شده بود، تنها کلمات تأثیرگذاری برای دعا به رحمت و درخواست از همه برای متوقف کردن آزار دیگران با کلمات پیدا کرد و گفت:

"به خاطر دل مردم رحم کنید... مصطفی به خاطر نظری خودکشی کرد که صاحبش نمی‌دانست ممکن است او را بکشد."

در سال‌های اخیر، "قرص سمّی" به تیتر اخبار در مصر تبدیل شده است به دلیل افزایش موارد خودکشی با استفاده از آن، زیرا به آرامی و در عرض چند ساعت مصرف‌کنندگانش را می‌کشد، بدون اینکه خانواده‌هایشان بتوانند آنها را نجات دهند.

این قرص‌ها همچنین به نام "قرص‌های سمّی" شناخته می‌شوند و حاوی ماده سمی فسفید آلومینیوم هستند که هیچ پادزهر جهانی ندارد و این باعث می‌شود که مصرف‌کنندگانش با مرگ حتمی مواجه شوند.

فسفید آلومینیوم در اصل به عنوان یک آفت‌کش مؤثر برای حشرات و جوندگان استفاده می‌شود و به سرعت در کشاورزی به دلیل توانایی‌اش در آزاد کردن گاز کشنده فسفین گسترش یافته است، اما از ابزاری برای حفاظت از محصولات به وسیله‌ای برای پایان دادن به زندگی تبدیل شده است، در پدیده‌ای تراژیک که روز به روز در حال افزایش است.