جدل در واشنگتن درباره نقش دعا پس از حادثه تراژیک مینیاپولیس
August 30, 2025187 بازدیدهازمان مطالعه: 2 دقیقه
اندازه فونت:
16
حادثه تیراندازی وحشتناک در یک مدرسه کاتولیک در مینیاپولیس که منجر به کشته شدن دو کودک و زخمی شدن 17 نفر دیگر شد، جدل شدیدی در صحنه سیاسی آمریکا به وجود آورد که در یک مواجهه بی‌سابقه بین سخنگوی فعلی کاخ سفید کارولین لیویت و سخنگوی پیشین جین ساکی تجلی یافت.
در قلب این جدل، پیام لیویت که خواستار "دعا برای حفاظت از بچه‌ها و خانواده‌های قربانیان" بود، با واکنش تند ساکی مواجه شد: "بس است از افکار و دعاها... زیرا آنها بچه‌ها را به زندگی بازنمی‌گردانند". لیویت در خلال یک کنفرانس خبری پاسخ داد که این اظهارات "غیرمناسب و فاقد احترام به میلیون‌ها آمریکایی مؤمن" است.
اما اینجا پایان کار نبود، زیرا معاون رئیس‌جمهور جی دی ونس نیز به خط مقدم این مواجهه وارد شد و از طریق پلتفرم "اکس" پرسید: "چرا احساس می‌کنی نیاز به حمله به دیگران به خاطر دعاهایشان داری در حالی که بچه‌های مینیاپولیس در حین دعا کشته می‌شدند؟".
این تبادل‌های کلامی بر شکاف عمیق‌تری در جامعه آمریکا درباره رویکرد به خشونت مسلحانه نور افکنید، بین کسانی که دعاهای روحانی را تسلی ضروری می‌دانند و کسانی که آن را جایگزینی برای اقدامات عملی برای کاهش شیوع سلاح‌ها می‌پندارند.
جزئیات حادثه تراژیکی که این جدل را شعله‌ور کرد همچنان ترس را برمی‌انگیزد: یک مسلح با دو تفنگ و یک تپانچه ده‌ها گلوله را از طریق پنجره‌های مدرسه در حین مراسم مذهبی شلیک کرد که منجر به کشته شدن دو کودک (8 و 10 ساله) شد که در صندلی‌های خود نشسته بودند، قبل از اینکه مهاجم خودکشی کند.
در حالی که این مباحثات سیاسی در حال افزایش است، سوالات اساسی همچنان باقی مانده‌اند: چگونه می‌توان بین آزادی مذهبی و درخواست برای اقدامات ملموس تعادل برقرار کرد؟ و مرز بین ابراز نظر و احترام به احساسات قربانیان کجاست؟ صحنه آمریکایی به نظر می‌رسد که عمیق‌تر از هر زمان دیگری تقسیم شده است، نه تنها در مورد راه‌حل‌ها، بلکه حتی در مورد زبان صحبت درباره تراژدی‌ها.
در قلب این جدل، پیام لیویت که خواستار "دعا برای حفاظت از بچه‌ها و خانواده‌های قربانیان" بود، با واکنش تند ساکی مواجه شد: "بس است از افکار و دعاها... زیرا آنها بچه‌ها را به زندگی بازنمی‌گردانند". لیویت در خلال یک کنفرانس خبری پاسخ داد که این اظهارات "غیرمناسب و فاقد احترام به میلیون‌ها آمریکایی مؤمن" است.
اما اینجا پایان کار نبود، زیرا معاون رئیس‌جمهور جی دی ونس نیز به خط مقدم این مواجهه وارد شد و از طریق پلتفرم "اکس" پرسید: "چرا احساس می‌کنی نیاز به حمله به دیگران به خاطر دعاهایشان داری در حالی که بچه‌های مینیاپولیس در حین دعا کشته می‌شدند؟".
این تبادل‌های کلامی بر شکاف عمیق‌تری در جامعه آمریکا درباره رویکرد به خشونت مسلحانه نور افکنید، بین کسانی که دعاهای روحانی را تسلی ضروری می‌دانند و کسانی که آن را جایگزینی برای اقدامات عملی برای کاهش شیوع سلاح‌ها می‌پندارند.
جزئیات حادثه تراژیکی که این جدل را شعله‌ور کرد همچنان ترس را برمی‌انگیزد: یک مسلح با دو تفنگ و یک تپانچه ده‌ها گلوله را از طریق پنجره‌های مدرسه در حین مراسم مذهبی شلیک کرد که منجر به کشته شدن دو کودک (8 و 10 ساله) شد که در صندلی‌های خود نشسته بودند، قبل از اینکه مهاجم خودکشی کند.
در حالی که این مباحثات سیاسی در حال افزایش است، سوالات اساسی همچنان باقی مانده‌اند: چگونه می‌توان بین آزادی مذهبی و درخواست برای اقدامات ملموس تعادل برقرار کرد؟ و مرز بین ابراز نظر و احترام به احساسات قربانیان کجاست؟ صحنه آمریکایی به نظر می‌رسد که عمیق‌تر از هر زمان دیگری تقسیم شده است، نه تنها در مورد راه‌حل‌ها، بلکه حتی در مورد زبان صحبت درباره تراژدی‌ها.
