"شورای ملی کرد" پیشنهاد تغییر تعدادی از بندهای اعلامیه قانون اساسی را مطرح کرد و برخی از آنها را مورد انتقاد قرار داد، پس از حدود ده روز از صدور آن، و انتقادات به ویژه از سوی مولفه کرد به آن وارد شد.
هیئت حقوقی "شورا" بر لزوم تدوین یک سند قانون اساسی تأکید کرد که حقوق تمام مولفههای مردم سوریه را بدون تبعیض تضمین کند و "پایهای برای ساخت یک دولت دموکراتیک مدنی" باشد.
انتقادات "شورای ملی کرد" به اعلامیه قانون اساسی به این نکته اشاره کرد که "این اعلامیه ناقص بوده و به سطح مبارزات و فداکاریهای تمام مولفههای مردم سوریه نرسیده است".
آنها ادعای "اینکه اعلامیه قانون اساسی نتیجه کنفرانس گفتوگوی ملی است" را رد کردند و به "عدم نمایندگی واقعی و عملی تمام مولفهها در این گفتوگو" اشاره کردند که آن را از اراده تمام سوریها بیخبر میسازد.
آنها یادآور شدند که نام جمهوری ذکر شده در قانون اساسی 1950 "جمهوری سوریه" است، نه آنطور که در اعلامیه قانون اساسی به آن اشاره شده که "الهام گرفته از قانون اساسی استقلال" است.
هیئت بر این باور است که استفاده از نام "جمهوری عربی سوریه" هویت دولت را به یک مولفه خاص مرتبط میکند و هویت جامع شامل تمام قومیتها و ادیان را نادیده میگیرد.
آنها پیشنهاد کردند که "این سند باید شامل یک شناخت واضح از واقعیت اجتماعی سوریه باشد که به تنوع قومی و دینی شناخته میشود".
مطالعه منتشر شده توسط شورا همچنین پیشنهاد کرد "دین رئیسجمهور مشخص نشود تا این مقام برای تمام شهروندان باز باشد" و فقه اسلامی را "یکی از منابع قانونگذاری و نه منبع اصلی برای تضمین تنوع دینی" در نظر بگیرد.
آنها بر این باورند که اعلامیه هیچ زبانی را به عنوان زبان رسمی به جز زبان عربی شناسایی نکرده و بر لزوم "شناسایی زبان کردی به عنوان زبان رسمی دوم در کنار زبان عربی، یا اعطای زبانهای مولفههای دیگر به عنوان زبانهای رسمی در مناطق با جمعیت غالب" تأکید کردند.
این مطالعه همچنین شامل پیشنهاداتی در مورد فصل دوم مربوط به حقوق و آزادیها و همچنین قوه مقننه بود و اشاره کرد که اعلامیه "مسئولیت اعضای قوه مجریه از وزرا و رئیسجمهور و تعیین جرایمی که باید پاسخگو باشند" را نادیده گرفته است.
شایان ذکر است که با انتشار اعلامیه قانون اساسی، طرفهای سوری نظراتی درباره این اعلامیه که توسط رئیسجمهور سوریه در مرحله انتقالی، احمد الشرع، امضا شده بود، ارائه کردند.
این اعلامیه در پنج فصل شامل اصول کلی، حقوق و آزادیها، سه قوه، مرحله انتقالی و در نهایت احکام پایانی تنظیم شده است.
این اعلامیه هویت دولت سوریه، صلاحیتهای رئیسجمهور، شکل حکومت و همچنین جزئیات بسیاری دیگر را مشخص کرد.